دلــم هواي اونــي رو داره كه بـه يـادم نيســت........

دلـم دستـاي كســي و ميخواد كه بــراش غريــبه ام..........

دلم از كـسـي ميگه كه دلــش بــا دلم بيگانست...........

عــجـــب حــس عجيبـــيه بــــه ايــــن ميگــــن عــشـــق!!!!!

هر وقت میخواهم از خانه بیرون بروم...

"تغییر چهره" میدهم...!!

آخه چی بگم به کسانی که هنوز,

سراغت را از من میگیرند..! و ،

مرا به "جان تو" قسم میدهند...!!!

کاش ذره ای خیرت به ماهم میرسید....!!

گوشه ی چشمی و لبخندی؛ به دادم میرسی..؟؟!!

کاش "چشمان" تورا هرگز نمیدیدم. ولی؛

,,,دوستت دارم,,, ""حالا"" ؛ به دادم میرسی...؟؟؟!!

چیزی نمی خوام ازتون ؛ فقط یکم نگام کنین...!!

خوب ببینین حال منو ، بازم می خوایین عاشق بشین...؟؟

چیزی نمونده دیگه من ؛ همین روزا میرم به باد...

بلند میگم : تو رو خـــــدااااا؛ نسازید از هر کسی،،، یه "مــــــــــــــــــرد.....!!"

"مرا به آغوشت راه بده ،مي خواهم براي اولين بار ببوسمت
بيا چشمانمان را ببنديم
مي خواهم وقتي لبهاي معصوممان به هم گره مي خورد
و هر دو از فرط لذت در آغوش يكديگر نفس نفس مي زنيم
وجود نا محدود خداوند را با چشماني بسته تصور كنيم
چشمانت را باز كن
لبهايمان از گرمي شهوت خشك شده اما گونه هايمان از اشك خيس ،
ما ساعتهاست كه در آغوش يكديگر مي گرييم.
اي تنها هم آغوش من ،
بيا كه احساسم را برايت دست نخورده نگه داشته ام
و جسمم را به لذت بوسه اي نفروخته ام ،
بيا كه مي خواهم وقتي دستانت را به روي احساسم مي گذاري ،
از فرط لذت ، قطره هاي اشك بر گونه هايت بدرخشد.
مي خواهم با اشكهايت برتمام احساسم بوسه زني ،
مي خواهم اشكهايت تمام روحم را خيس كند

آنگاه که سخن گفتن سخت و طاقت فرسا شده و می شود. و آنگاه که صحبت کردنت را همه و همه باید بشنوند وگرنه به بیراهه می روند.
و آنگاه که سخن گفتن تنها و تنها در سکوت بی پایان نگفتن خلاصه می شود. و آنگاه که فریادهای بر خاسته از عمق جانت را گوش شنوائی نیست.
و آنگاه که کلمات در هم و برهم دوستت دارم بسختی بر زبان جاری می شود. و آنگاه که گفتن و شنیدن دوستت دارم گناهی بس بزرگ شمرده می شود.
و آنگاه که نگاهت را باید از میان نگاه های دیگران که ذل زده تو را می نگرند دزدانه و با مشقت فراوان رد نموده و به تمنای دوستت دارم روانه کنی. و آنگاه که هزاران چشم را برای دیدن یک چشم باید در نوردید و سراسیمه شود و آنهم فقط لحظاتی و نه بیشتر نباید به تماشا بایستی.
و آنگاه که غصه های کهنه جایی غیر از دل پردرد را نمی یابند و باید در قلب رنجور و زخم خورده تا سالیان سال باقی بمانند
و آنگاه که همراهی را گناه نا بخشودنی و گمراهی نشان لیاقت می دهند
چگونه باید گفت من هستم،
بگذارید باشم،
و بگذارید کودکی کنم،
و بگذارید زندگی کودکانه من رنگ عشق کودکانه بگیرد،
و بگذارید عروسک بازی کودکانه من به عروسی دخترکان زیبای محله پیوند بخورد،
و بگذارید این عروسی کودکانه را فرجامی زیبا و خدا پسند پایان دهد،
و بگذارید تارهای صوتی منجمد شده از سکوت سالیان درازم به حرکت هرچند آرامی در گفتن دوستت دارم به حرکت در آید.
قلبم در حال از جا کنده شدن است و نمی توانم آنچه را در لاک وجودیم می گذرد بر زبان بیاورم و آرامشی را هر چند فقط یک لحظه بر خود مستولی گردانم.
روزگار عجیبی ست نازنین

عشق یعنی سوختن یا ساختن

                            عشق یعنی زندگی را باختن
 
عشق یعنی انتظار و انتطار
 
                           عشق یعنی هرچه بینی عکس یار
 
عشق یعنی دیده بر در دوختن
 
                          عشق یعنی در فراقش سوختن
 
عشق یعنی لحظه های التهاب
 
                         عشق یعنی لحظه های ناب ناب

عشق اقيانوس وسيعي است که دو ساحل رابه يکديگر پيوند مي دهد

زندگي بدون عشق بي معني است و خوبي بدون عشق غير ممکن

عشق ساکت است اما اگر حرف بزند از هر صدايي بلند تر خواهد بود

عشق آن است که همه خواسته ها را براي او آرزو کني

عشق گلي است که دو باغبان آن را مي پرورانند

عشق گلي است که در زمين اعتماد مي رويد

عشق يعني ترس از دست دادن تو

پاسخ عشق است سوال هر چه که باشد

وقتي هيچ چيز جز عشق نداشته باشيد آن وقت خواهيد فهميد که عشق براي همه چيز کافيست

زماني که همه چيز افتاده است عشق آن چيزي است که بر پا مي ماند

عشق مثل هوايي است که استشمام مي کنيم آن را نمي بينيم اما هميشه احساس و مصرفش مي کنيم و بدون ان خواهيم مرد
عشق فراموش کردن خود در وجود کسي است که هميشه و در همه حال شما را به ياد دارد

عشق، سرطان دوست داشتن است.

عشق، عقد دائمي ما با غربت است.

عشق، شماره تلفني است كه سالها بدنبال آن مي گرديم.

عشق، آمپول ب كمپلكس معرفت است.

عشق، اتوباني است كه تا ته ابديت مي رود.

عشق، آسانسور حيات بشر است. واي بحال كسي كه توي اين آسانسور گير كند.

عشق، قند متافيزيكي است كه در دل آدم آب مي شود.

عشق، شب نامزدي ما با جدايي است.

عشق، نردباني است كه ما را از خود بالا مي كشد.

عشق، همان فعل انفعالي است كه در برابر گل سرخ به ما دست مي دهد.

عشق، عزرائيل زيبايي است كه با رسيدن، جسم ما رامي گيرد و قبض روح را امضا مي- كند.

عشق، اولين آهي است كه در آيينه كشيده ايم.
عشق، اولين حقوق ما از باجه معرفت است.

عشق،خريد وفروش پاياپاي عاشق و معشوق است.

عشق، لك لكي است كه روي درخت خاطرات ما لانه كرده  دارد.

عشق، مقصد نيست، بلكه مركبي است براي رسيدن به مقصد.

عشق، تنها مهماني است كه بدون دعوت وارد ميشود، كافيست درخانه قلب را باز بگذاريد.

عشق، يك لحظه آرامش است و هزار لحظه گرفتاري.

عشق، بينايي را مي گيرد و دوست داشتن مي دهد.

عشق، صداي فاصله ها، فاصله هايي كه غرق ابهامند.

عشق، تنها دردي است كه بيماربدنبال علاج نيست، زيرا درد عشق برايش مطلوبتراز سلامتي است.

 

                            براي عشق تمنا كن ولي خار نشو.

                        براي عشق قبول كن ولي غرورت را از دست نده.

                        براي عشق گريه كن ولي به كسي نگو.

                        براي عشق مثل شمع بسوز ولي نگذار پروانه ببينه.

                         براي عشق پيمان ببند ولي پيمان نشكن.

                         براي عشق جون خودتو بده ولي جون كسي رو نگير.

                         براي عشق وصال كن ولي فرار نكن.

                         براي عشق زندگي نكن ولي عاشقانه زندگي كن.

                          براي عشق بمير ولي كسي رو نكش.

                         براي عشق خودت باش ولي خوب باش

می‌نویسم، چون می‌دانم هیچ گاه نوشته‌هایم را نمی‌خوانی،

حرف نمی‌زنم، چون می‌دانم هیچ گاه حرف‌هایم را نمی‌فهمی،

نگاهت نمی‌کنم، چون تو اصلا نگاهم را نمی‌بینی،

صدایت نمی‌زنم، زیرا اشک‌های من برای تو بی‌فایده است،

فقط می‌خندم، چون تو در هر صورت می‌گویی من دیوانه‌ام